Longfibrose |

Sarcoïdose is een ziekte waarbij spontaan ontstekingen ontstaan in verschillende organen en weefsels van het lichaam. Bij een dergelijke ontstekingsreactie hopen grote hoeveelheden speciale witte bloedcellen (ook wel macrofagen genoemd) zich op in het weefsel. Sarcoïdose kan overal in het lichaam voorkomen, maar komt het meest voor in de longen, de lymfeklieren, de huid en de ogen. Sarcoïdose is een van de meer voorkomende interstitiële longaandoeningen. Bij een klein deel van de patiënten kan een vorm van longfibrose optreden.

Saturatie (verzadiging) is formeel de term die gebruikt wordt om te bepalen hoeveel zuurstof in weefsels in het hele lichaam, of in bepaalde delen van het lichaam, aanwezig is. Bij longfibrose gaat het om het meten van de saturatie in het bloed met een metertje aan de vinger of in het slagaderlijke bloed bij een bloedgasmeting. Een waarde van 95 tot 100% is normaal. Zie ook Desaturatie.

Met een saturatiemeter (oxymeter) worden de hartslag en de zuurstofsaturatie in het bloed gemeten. Een saturatiemeter is een klein apparaatje dat om de vinger wordt geplaatst. Gezonde mensen hebben een saturatie tussen de 95 en 100 procent.

Surfactant is een stofje dat ervoor zorgt dat de longblaasjes gemakkelijk groter en kleiner worden, zodat de longen bij elke uitademhaling niet helemaal inklappen en bij uitademing weer makkelijk open blijven. Surfactant zorgt er zo mede voor dat de ademhaling soepel verloopt. Het is ook wel een beetje te vergelijken met talkpoeder in een feestballon, dat voorkomt dat de binnenkant van de ballon gaat plakken.